Akt poświęcenia się Niepokalanej św. Maksymiliana
O Niepokalana, nieba i ziemi Królowo, / Ucieczko grzesznych i Matko nasza najmiłościwsza, / Ty, której Bóg cały porządek miłosierdzia, powierzyć raczył, / ja, niegodny grzesznik, / rzucam się do stóp Twoich kornie błagając, / abyś mnie całego i zupełnie za rzecz i własność swoją przyjąć raczyła / i uczyniła ze mną / wraz ze wszystkimi władzami mej duszy i ciała / i z całym mym życiem, śmiercią i wiecznością, / cokolwiek Ci się podoba./
Użyj także, jeżeli zechcesz, mnie całego, / bez żadnego zastrzeżenia, / do dokonania tego, co o Tobie powiedziano: / „Ona zetrze głowę twoją”, / jako też: / „Wszystkie herezje samaś zniszczyła na całym świecie” / abym w Twoich niepokalanych i najmiłościwszych rękach / stał się użytecznym narzędziem / do zaszczepienia i jak najsilniejszego wzrostu Twej chwały / w tylu zbłąkanych i obojętnych duszach, / a w ten sposób / do jak największego rozszerzenia / błogiego Królestwa Najświętszego Serca Jezusowego, / albowiem gdzie Ty wejdziesz, / tam łaskę nawrócenia i uświęcenia wypraszasz, / przez Twoje bowiem ręce / wszelkie łaski z Najsłodszego Serca Jezusowego na nas spływają. /
K. Dozwól mi chwalić Cię, o Panno Przenajświętsza
W. Daj mi moc przeciwko nieprzyjaciołom Twoim